Αβραάμ Ζεληλίδης
Καθ. Γεωλογίας Παν.Πατρών
Όταν η Nobel βρήκε το κοίτασμα της Αφροδίτης στην Κύπρο στα τέλη του 2011, με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα, ξεκίνησε και επίσημα η συζήτηση για τον μεγάλο αγωγό προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας για την αξιοποίηση της λεκάνης της Λεβαντίνης. Η Nobel παρουσίασε το μεγάλο αυτό έργο στην Αμερική ψάχνοντας για επενδύσεις… αλλά η Ελλάδα δήλωνε άγνοια και έτρεχε για άλλα.
του Δρ Αβραάμ Ζεληλίδη, καθηγητή Γεωλογίας
ΝΑΙ έτρεχε για να υλοποιήσει τις προσταγές για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων του Αζερμπαϊτζάν με τον γνωστό αγωγό ΤΑΡ, ψάχνοντας την εναλλακτική λύση στο αέριο της Ρωσίας και την εξάρτηση από αυτό. Το ίδιο έκαναν και οι συγκυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, αφού δεν είχε αλλάξει ο «διαχειριστής» του Υπουργείου Ενέργειας. ΔΕΝ είναι κακό να ενδιαφέρεσαι να γίνεις το κέντρο διανομής – μεταφοράς ενέργειας από τις παραγωγικές χώρες προς την ΕΕ, αλλά πάντα όταν αυτά τα δίκτυα-αγωγοί σου προσφέρουν γεωστρατηγικό πλεονέκτημα ή περισσότερο αυτό που έχει αντίκτυπο και στο λαό σου, δηλαδή σου προσφέρουν οικονομικά ανταλλάγματα.
Τι πήρε η Ελλάδα ως αντισταθμιστικά για τον ΤΑΡ; ΤΙΠΟΤΕ… δηλαδή ΜΗΔΕΝ. Έτσι δηλαδή για να δημιουργήσουμε πρόβλημα στη Ρωσία είπαμε ΝΑΙ στον ΤΑΡ.
Οι αγωγοί μεταφοράς αερίου στην ευρύτερη περιοχή.
Αλλάζει η κυβέρνηση και με τη νέα συγκυβέρνηση ΖΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανακοινώνεται άλλος αγωγός τώρα με τους Ρώσους, για να φέρουμε αέριο στην Ευρώπη από τη Ρωσία που θα περνάει από την Ελλάδα και στην ουσία θα ανταγωνίζεται τον ΤΑΡ. ΟΥΤΕ αυτό το σχέδιο είναι κακό ΑΛΛΑ εδώ υπάρχουν δύο ΟΜΩΣ.
- θα μας αφήσουν να τον κάνουμε (τον αντίστοιχο που σχεδίασαν η Ρωσία με την Βουλγαρία μέχρι τώρα τον έχει μπλοκάρει η ΕΕ (south stream).
- Δεύτερον: ποια είναι τα αντισταθμιστικά για τον αγωγό αυτό; Μήπως και στην περίπτωση αυτή ΜΗΔΕΝ;
Θα μάθουμε όταν και άμα προχωρήσει ο σχεδιασμός!
Πρόσφατα (14/10/2015) ο νέος Υπουργός Ενέργειας κ. Σκουρλέτης είχε συζητήσεις για τον ΤΑΡ και IGB (αγωγός Ελλάδας-Ιταλίας), και έθεσε ζήτημα βελτίωσης των όρων διέλευσης του ΤΑΡ από την Ελλάδα, τόσο για το δημόσιο όσο και για τις τοπικές κοινωνίες, μένει να δούμε τι θα γίνει. Όμως ο Πρωθυπουργός την ίδια περίοδο συνεχίζει να συζητάει για τον νότιο ευρωπαϊκό αγωγό με τους Ρώσους με προσήλωσή στην υλοποίηση του έργου.
Δυστυχώς για τις Ελληνικές Κυβερνήσεις όσο και αν θέλουν να υποστηρίξουν πότε την μια ή την άλλη λύση ή και τις δύο, όσο κι’ αν ξεχνάνε ή κάνουν πως ξεχνάνε τον μεγαλύτερο σχεδιασμό του αγωγού της ΝΑ Μεσογείου (East Med) τα γεγονότα δεν τους αφήνουν σε ησυχία…
ΟΛΕΣ τους οι προσπάθειες εξυπηρετούν τα συμφέροντα άλλων και όχι τα δικά μας.
Ήρθε η ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr στην Αίγυπτο και οι Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. ΝΑΙ η ΝΑ Μεσόγειος μπορεί να έχει αυτή τη στιγμή τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στον κόσμο. Όσο κι αν προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις εκτιμήσεις των Ελλήνων επιστημόνων δεν μπορούν να αγνοήσουν τις εκτιμήσεις της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Αμερικής (USGS).
Το USGS υπολόγισε το σύνολο της Ανατολικής Μεσογείου σε περισσότερα από 100 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου και 3,5 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου. Οι μη ανακαλυφθέντες υδρογονάνθρακες, σύμφωνα με τις εκθέσεις τους, για τη λεκάνη της Λεβαντίνης εκτιμώνται σε 1,68 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και σε περίπου 40 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου, ενώ για το Δέλτα του Νείλου σε περίπου 1,76 δισεκατομμύρια βαρελιών πετρελαίου και 60 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου, πριν την ανακάλυψη του Zohr. Άραγε μετά την ανακάλυψη του Zohr οι Ελληνικές κυβερνήσεις θα επανεκτιμήσουν την κατάσταση; Νομίζω πως όχι γιατί η επανεκτίμηση πρέπει να συνοδεύεται και με άλλες αποφάσεις.
- Η πρώτη απόφαση πρέπει να είναι η ανακήρυξη της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Κύπρο.
- Αμέσως μετά πρέπει να γίνουν σεισμικές έρευνες και ανατολικά από εκεί που φτάσανε με τις τελευταίες έρευνες της PGS, για να καλύψουν και την λεκάνη του Ηροδότου,
- και στη συνέχεια να προκηρύξουμε διαγωνισμό και για τον Ηρόδοτο.
Δύσκολες αποφάσεις.. όχι όμως αδύνατες.
Χάρτης της ΝΑ Μεσογείου όπου φαίνεται ο σχεδιασμός του αγωγού Med East καθώς και η θέση του μεγάλου νέου κοιτάσματος Zohr.
Είναι προφανές πως η ΝΑ Μεσόγειος θα είναι το επίκεντρο για τα επόμενα χρόνια μετά την ανακάλυψη του κοιτάσματος Zohr αλλά και αυτών που θα ακολουθήσουν. Τα κοιτάσματα αυτά για να αξιοποιηθούν πρέπει να γίνουν αγωγοί.., αλλά προς τα πού και από ποιους;
Το ενδιαφέρον ακούγεται πολύ μεγάλο από πολλές χώρες, περισσότερο για γεωπολιτικούς-γεωστρατηγικούς λόγους αλλά προφανώς και για οικονομικούς. Χώρες με διαφορετικούς στόχους και αφετηρίες ενδιαφέρονται για τα κοιτάσματα αυτά και την αξιοποίηση τους, όπως η Η.Π.Α και η Ρωσία που θέλουν να ελέγχουν τις αγορές, η Τουρκία που θέλει να γίνει κυρίαρχος κόμβος μεταφοράς υδρογονανθράκων από την Μέση Ανατολή – Μεσόγειο στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση που θέλει επάρκεια- συνέχεια και όσο το δυνατόν μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, η Κίνα από την άλλη που ενδιαφέρεται για εισαγωγή υδρογονανθράκων λόγο της μεγάλης αυξανόμενης εσωτερικής ζήτησης που έχει και αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο τα επόμενα χρόνια.
Τέλος, υπάρχουν και χώρες που θεωρούνται ως κύριοι Περιφερειακοί παίκτες της Μέσης Ανατολής, όπως το Κατάρ, το Ιράν και η Σαουδική Αραβία, που επίσης ενδιαφέρονται μέσω διαφορετικών αγωγών που θα καταλήγουν στην Μεσόγειο, να μεταφέρουν φυσικό αέριο και πετρέλαιο στις δυτικές αγορές.
ΑΛΛΑ η Ελλάδα που είναι; Πουθενά. ΠΡΟΦΑΝΩΣ για άλλη μια φορά περιμένουμε άλλους να αποφασίσουν για την τύχη μας ή για άλλη μια φορά θα πούμε μόνο ο ΘΕΟΣ μπορεί και θα μας σώσει; Όλοι οι παραπάνω ενδιαφερόμενοι θα δουν το συμφέρον τους και επειδή μας «αγαπάνε» θα αποφασίσουν να κατασκευάσουν τον μεγαλύτερο αγωγό, Med East, να περνάει από την Ελλάδα και όχι από την Τουρκία, χωρίς να κουνήσουμε ούτε το μικρό μας δαχτυλάκι.. σκεφτείτε δηλαδή και να το κουνούσαμε τι θα γινότανε.
Ελπίζω μόνο μην γίνει όταν δεν θα υπάρχουν Έλληνες στην Ελλάδα…
