Η κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού βομβαρδιστικού, τύπου SU-24, από δύο τουρκικά μαχητικά τύπου f-16 δημιουργεί πολλά ερωτηματικά για την ορθότητα τόσο των στοιχείων της πτώσης του όσο και για το διπλωματικό παρασκήνιο που ακολούθησε.
του Γιάννη Μούτσου – αρχισυντάκτη thediplomat.gr
Τα αίτια για την πτώση του αεροσκάφους δεν μπορούν στην παρούσα φάση να διασταυρωθούν, αφού η Τουρκία υποστηρίζει την άποψη ότι κατέρριψε το ρωσικό μαχητικό λόγω παραβίασης τους εναερίου χώρου της, ενώ άλλοι ισχυρισμοί κάνουν λόγο για κατάρριψή τους από σύριους αντάρτες μαχητές στα σύνορα με την Συρία. Η Ρωσία υποστηρίζει ότι το αεροσκάφος δεν παραβίασε τουρκικό εναέριο χώρο.
Πρώτη ανάγνωση
Η πρώτη σκέψη είναι ότι διαταράσσονται οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας ανεπιστρεπτί.
Ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να ευσταθεί τουλάχιστον σε βάθος χρόνου για τους ακόλουθους λόγους:
Η Ρωσία διατηρεί εξαιρετικές εμπορικές σχέσεις με την Τουρκία. Το 2013 η Ρωσική Δημοκρατία ήταν η έκτη κατά σειρά επιλογής, εμπορικός εταίρος της Τουρκίας, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του Τουρκικού Υπουργείου Οικονομικών. Οι εξαγωγές της δεύτερης ξεπέρασαν τα 7,3 δις δολάρια. Ένα χρόνο νωρίτερα -το 2012- η Ρωσία ήταν ο Νούμερο ΕΝΑ εισαγωγέας τουρκικών προϊόντων, αξίας 26,2 δις δολάρια, βάσει στατιστικών του τουρκικού υπουργείου οικονομικών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Τουρκία εισάγει από την Ρωσία μεγάλες ποσότητες πετρελαιοειδών και φυσικού αερίου που αγγίζουν το 46,1 % των συνολικών εισαγωγών της χώρας.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι δεν πρόκειται να υπάρξει στρατιωτική κλιμάκωση της έντασης. Σε λίγες ώρες η μόνιμη επιτροπή του ΝΑΤΟ θα συνεδριάσει στις Βρυξέλλες για να εξετάσει τα στοιχεία της κατάρριψης. Ο Πρόεδρος Β. Πούτιν χαρακτήρισε το περιστατικό ως ένα πισώπλατο μαχαίρωμα. Παρά το γεγονός ότι το περιστατικό αυτό φαίνεται εκ πρώτης όψης ως σημαντικό στρατιωτικό πλήγμα, ωστόσο η Ρωσία επιχειρεί να κρατήσει το θέμα χαμηλά χωρίς να προχωρήσει σε επιπλέον πομπώδεις σχολιασμούς.
Η Τουρκία με το χτύπημα αυτό, επιχειρεί και πάλι να καθίσει στο τραπέζι των «μεγάλων παικτών», ενισχύοντας το ρόλο της στην περιοχή, αφού παρουσίασε το χτύπημα ως αποτέλεσμα της παραβίασης του εθνικού εναερίου χώρου της. Άλλωστε οι δηλώσεις του κόμματος AKP, πριν τις εκλογές αφορούσαν σε ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Ενόψει των διαπραγματεύσεων τον προσεχή Ιανουάριο για την επίλυση της συριακής κρίσης, η Τουρκία τώρα πλέον έχει αποκτήσει ένα ισχυρό πλεονέκτημα και μπορεί να ασκήσει πίεση στους συνομιλητές της. Αντίστοιχα η Ρωσία κρατά χαμηλό προφίλ στο ζήτημα, αφού προσπαθεί με επικοινωνιακούς ελιγμούς, να το παρουσιάσει ως πλεονέκτημά της.
Συμπέρασμα:
Η ένταση θα μεταφερθεί σε πολιτικό και όχι στρατιωτικό επίπεδο. Η Τουρκία βγαίνει κερδισμένη από το περιστατικό και μάλιστα με ισχυρό μοχλό πίεσης.
